Διχασμός, η παλιά καλή συνταγή ελέγχου
Ο διχασμός καλά κρατεί, από την αρχαιότητα τρωγόμαστε για το ποιος είναι καλύτερος του άλλου, τουλάχιστον στην αρχαιότητα είχαμε το σθένος και την αντίληψη να ενωθούμε απέναντι σε ένα κοινό εχθρό. Η διαφορά στην εποχή μας είναι ότι ακόμα και το διχασμό τον προσαρμόσαμε στην αρρωστημένη αντίληψη μας, είτε ως την καμήλα που κοιτά τις ξένες καμπούρες, είτε με το να παρακαλάμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα αντί να πάρουμε και εμείς μια.
Ξεκινώντας την ζωή μας εκεί στα σχολικά χρόνια είχαμε το διχαστικό δίλημμα του τι ομάδα είσαι ; Εθνική Ελλάδος είμαι αδελφέ, είμαι φίλαθλος και μέσα από τα αθλήματα έχω την δυνατότητα να βλέπω φίλους, να έχω ενεργό χρόνο με τα παιδιά μου, με τον/την σύντροφο μου. Ξύπνα βλακάκο είσαι άνθρωπος, όχι ολυμπιακός, όχι παναθηναϊκός, όχι αεκ, όχι παοκ κ.ο.κ, απλά άνθρωπος που οφείλεις στον ίδιο σου τον εαυτό να ζήσεις.
Περνάς στο επόμενο βήμα της εφηβείας, είτε ως φοιτητής είτε ως ενεργός πολίτης και τίθεται το ζήτημα του τι κόμμα είσαι ; Είμαι Έλληνας αδελφέ, είμαι υγιείς σκέφτομαι, διακρίνω, ψηφίζω και δεν απέχω και το κάνω με πλήρη επίγνωση της κατάστασης ενώ εσύ πήγες να παίξεις ρακέτες στην παραλία και να απλώσεις λάδι στο κορμάκι σου να μην σε κάψει ο ήλιος. Συμμετέχω γιατί το οφείλω σε αυτούς που δίδαξαν την δημοκρατία σε όλο τον πλανήτη. Ξύπνα χαζούλη είσαι η φωνή ενός λαού που μετουσιώνεται σε οργή Θεού.
Ήρθε η ώρα που λαμβάνεις μια θέση εργασίας, είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε στο δημόσιο, είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, είτε ως λειτουργός. Το μέγα παραμύθι εδώ ο συνδικαλισμός τύπου "Γκρούεζα" στην προφητική ελληνική ταινία "Υπάρχει και Φιλότιμο". Εδώ κάνω μια μικρή παρένθεση για να σε ενημερώσω ότι το φιλότιμο το έχεις μόνο εσύ και δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα όπως τα υπόλοιπα γράμματα και αλφάβητο σου. Απεργία θες ; ναι και γω μαζί σου αλλά και όλοι οι υπόλοιποι έτσι, όχι Δευτέρα ΠΟΕΔΗΝ, τρίτη ΠΟΕΣΥΝ, τετάρτη ΠΟΕΜΗΝ μέχρι αμήν.
Μεγάλωσες ποια, παίρνεις μια σύνταξη, κάποιοι άλλοι δεν παίρνουν γιατί το σύστημα φρόντισε να σε διχάσει μέχρι τέλους. Τι κάνεις εδώ απλά είτε κλαίγεσαι είτε καυχιέσαι αντί να μπεις στην διαδικασία να βοηθήσεις, να συνυπάρξεις, να στηρίξεις, ποιόν ; το γείτονα σου, το φίλο σου, την ίδια σου την οικογένεια. Τι δεν έκανες μέχρι το τέλος δεν υπολόγισες ποτέ ότι κάνει άλλος "ταμείο" για σένα εσύ απλά ήσουν το μέσο για να δημιουργηθεί το σκουλήκι του διχασμού.
Έζησες μια ζωή διχασμών, δηλαδή μίσους, σε ποιόν ; μήπως απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό ; μήπως έχασες την αρχή, την μέση και τελικά μήπως χάσεις και το τέλος της ζωής σου ; Πέρασες απαρατήρητος στην ίδια σου την ζωή μόνιμα διχασμένος απλά για να δείχνεις καλύτερος από τον διπλανό σου. Κάπου εδώ να σου θυμίσω πως είμαστε όλοι Γήινοι και πως ο Μιχαλάκης που θα παραδόσεις στο τέλος θα σου δώσει μόνο 2 τετραγωνικά. Γίνομαι κυνικός ; το γνωρίζω, το θέμα δεν είναι η Ιθάκη αδελφέ αλλά το ταξίδι έως εκεί, στα έλεγε ο Όμηρος δεν τον διάβαζες γιατί ; έκανες κοπάνα εκείνη την ώρα ;
Το ταξίδι αγαπητοί μου έχει μεγάλη σημασία όσο εύκολο ή δύσκολο ήταν, το ταξίδι θα σε βάλει στο πάνθεον της ιστορίας, το ταξίδι θα σε αφήσει ως μοναδικό αποτύπωμα όπως όλους αυτούς τους Έλληνες που όλος ο κόσμος σήμερα, ζηλεύει, οικειοποιείται, θέλει και επιθυμεί με παθολογικό τρόπο. Ξεκινήστε το ταξίδι πριν είναι ποια αργά, δεν χάθηκε ο δρόμος απλά εμείς αλλάξαμε πορεία.