ΣΚΕΨΟΥ : Δημοκρατία χωρίς δικαιοσύνη είναι δυστοπία
Η διαφορά Δημοκρατίας, αιτία θανάτου του Σωκράτη, με την Ρωμαϊκή και αργότερα Αμερικανική Republic, είναι ότι η δικαιοσύνη, δηλαδή ο νόμος, στην Republic είναι υπεράνω όλων των εξουσιών!
Επειδή οι Αθηναίοι είχαν νωρίς αντιληφτεί ότι όταν η εξουσία, έστω και δημοκρατικώς εκλεγμένη, εξελίσσεται σε προσωπολατρία, οικογενειοκρατία τότε μοιραίως και χωρίς αμφιβολία η δημοκρατία μετατρέπεται σε Τυραννία! Η λύση της Αθηναϊκής δημοκρατίας ήταν ο εξοστρακισμός, υποχρεωτική ακούσια εξορία των ατόμων αυτών!
Η δικαιοσύνη πρέπει να είναι αμιγώς ανεξάρτητος και οι δικαστές να μην εκλέγονται από τον εκάστοτε κυβερνήτη αλλά από το λαό, ούτος ώστε να εξασφαλίζεται η ουδετερότητα!
Για να έχεις εικόνα δυστοπία κατά ορισμό : Δυστοπία (από το ελληνικό δυς- και τόπος) ονομάζεται η κοινότητα ή κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη ή τρομακτική. Θεωρείται ως ένα κακό μέρος, και πρόκειται για το αντίθετο της ουτοπίας, η οποία είναι το υπόδειγμα για μία ιδανική κοινωνία χωρίς εγκληματικότητα ή φτώχεια. Οι δυστοπικές κοινωνίες εμφανίζονται σε πολλά καλλιτεχνικά έργα, αλλά και σε ιστορίες που εξελίσσονται στο μέλλον. Συχνά χαρακτηρίζονται από τον απανθρωπισμό, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, την περιβαλλοντική καταστροφή, ή άλλα χαρακτηριστικά συσχετισμένα με την κατακλυσμική πτώση της κοινωνίας. Οι δυστοπικές κοινωνίες εμφανίζονται σε πολλά υποείδη στη φαντασία και συχνά χρησιμοποιούνται για να τραβήξουν την προσοχή στα προβλήματα του πραγματικού κόσμου σχετικά με την κοινωνία, το περιβάλλον, την πολιτική, την οικονομία, τη θρησκεία, την ψυχολογία, την ηθική, την επιστήμη ή/και την τεχνολογία, τα οποία αν χάσουν την κατεύθυνσή τους θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μία δυστοπική κατάσταση. ( πηγή )
Όπως επίσης ουτοπία κατά ορισμό : Η ελληνική λέξη ουτοπία (σύνθετη από το αρνητικό μόριο "ου" {ουκ} και το ουσιαστικό τόπος - τόπος ανύπαρκτος) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1516 και ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου γραμμένου από τον Άγγλο ουμανιστή φιλόσοφο Τόμας Μορ (Thomas More). Με τον όρο ουτοπία ο More περιέγραφε έναν ιδανικό τόπο και τρόπο πολιτικής συμβίωσης, ένα απομονωμένο νησί με τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.
Έκτοτε, η λέξη χρησιμοποιήθηκε τόσο στην πολιτική φιλοσοφία για να περιγράψει τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ιδανικής ανθρώπινης συμβίωσης, όσο και στη λογοτεχνία για να περιγράψει φανταστικούς τέλειους κόσμους (ευ-τοπίες). Στη λογοτεχνία, εξάλλου, συχνά περιγράφονται και φανταστικές κοινωνίες εντελώς αντίθετες από τις ουτοπικές, κοινωνίες απάνθρωπες, που συνήθως τοποθετούνται στο μέλλον και ονομάζονται δυσ-τοπίες. Στον κινηματογράφο, από τις πιο διάσημες δυστοπικές ταινίες είναι η ταινία Blade Runner και η τριλογία The Matrix.
Εκτός από τις πολιτικές και τις λογοτεχνικές ουτοπίες, μπορούμε ακόμα να μιλήσουμε για ουτοπίες τεχνολογικές, οικονομικές, επιστημονικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές, οικολογικές κ.λ.π..( πηγή ).
Σκέψου λοιπόν δημοκρατία χωρίς δικαιοσύνη είναι δυστοπία, επιθυμείς ουτοπία ; ονειρεύεσαι δικτατορία ; και στο τέλος η ζωή σου κυλά, αργά ή γρήγορα αλλά βάναυσα και βασανιστικά.