Σπάστε τις ταμπέλες
Και κάπου εκεί που λες που θα πάει θα σπάσουμε τις ταμπέλες, θα πετάξουμε τις σημαίες, θα δούμε στα ίσα τον άνθρωπο απέναντι μας, έρχεται εκείνο το ξυπνητήρι και σου συνουσιάζει την στιγμή.
Ότι βρίσκεται εδώ είναι κομμάτια της ψυχής μας, της καρδιάς, κείμενα - σκέψεις που πηγάζουν στην πραγματικότητα από τα βιώματα, την καθημερινότητα, όλα όσα είμαστε, σκεφτόμαστε, εκφράζουμε, ελπίζουμε και ονειρευόμαστε.
Ότι πηγάζει από την καρδιά μας και συγκρούεται με τη λογική μας.
Και κάπου εκεί που λες που θα πάει θα σπάσουμε τις ταμπέλες, θα πετάξουμε τις σημαίες, θα δούμε στα ίσα τον άνθρωπο απέναντι μας, έρχεται εκείνο το ξυπνητήρι και σου συνουσιάζει την στιγμή.
Ξυπνήσαμε μια μέρα λοιπόν πίσω στο 2004 και να σου μια καινούργια εφαρμογή στο Ίντερνετ, αυτή του πρόσωπο ρουφιάνου. Τρέξανε όλοι μικροί μεγάλοι να φτιάξουν το προφίλ τους πραγματικό ; Φανταστικό ; Ονειρικό ; Κανείς δεν ξέρει αλλά έγινε ένας μικρός χαμός γιατί ξαφνικά γίναμε μοδάτοι.
Κάθε άνθρωπος έχει τα όρια του, κάθε άνθρωπος έχει τους φόβους του, κάθε άνθρωπος αλλάζει διάθεση κατά το περιβάλλοντα χώρο και τα ερεθίσματα, κάθε άνθρωπος έχει ένα χαρακτήρα τον υποστηρίζει ή όχι δικό του θέμα και στα πλαίσια της ελευθερίας ατομικής - προσωπικής και πάντα κατά επιλογή.
Είναι που η σιωπή έχει απλώσει το πέπλο της, η οργή πνιγεί κάθε σκέψη και η απογοήτευση κόβει την ανάσα.
Έστω λοιπόν ότι κάνεις ταμείο με τον εαυτό σου, έστω ότι επιτέλους τα έχεις βρει μαζί του. Έστω ότι δεν επηρεάζεσαι από απόψεις και πρακτικές, έστω ότι η γνώση, η μόρφωση, ο νους σου, σου αποκαλύπτονται και τελικά τραβάς γραμμή και κάνεις σούμα.
Η ανθρώπινη ιδιότητα να λες πάντοτε εκείνο που θεωρείς αληθινό λέγεται ειλικρίνεια. Η οποία αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, είτε υποκειμενική, την εσωτερική, είτε στην αντικειμενική, την εξωτερική και δεν αλλοιώνει, δεν παραποιεί τα πράγματα. Η ειλικρίνεια φέρνει κοντά τους ανθρώπους γιατί εμπεριέχει την εξομολόγηση.
Ιούλιος, ποτέ ήρθε ποτέ το μισιάσαμε και το 2024 ούτε που πήραμε είδηση, άλλη μια χαμένη χρόνια ήρθε να προστεθεί και εμείς στεκόμαστε παρατηρητές της ζωής και των επιλογών μας. Ο χρόνος τρέχει, τρέχει λες και θέλει να κρύψει ή να φέρει γεγονότα.
Ο άνθρωπος και η εξέλιξη του, εκεί που περπατούσε στα τέσσερα, ήρθε η φαντασία και η εικόνα άρχισε να γίνεται πράξη με αποτέλεσμα στο πέρασμα των χρόνων η ανθρωπότητα να προοδεύει στο πέρασμα του χρόνου.
Μιας και η σύγχρονη κοινωνία θέλει να μεταφράζει την αγάπη σε ανόητες, ανούσιες και εξευτελιστικές πράξεις - καταστάσεις, σήμερα θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω το μεγαλείο ενός και μόνο συναισθήματος.
Όπως αντιλαμβάνεσαι αγαπητέ μου άνθρωπε τα τελευταία χρόνια έχει γίνει επίκτητη ιδιότητα το διαδίκτυο, Ίντερνετ που λέει και στο τελευταίο χωριό η γιαγιά, ή Γουιφι στα ζα ο παππούς.